1- پياز
انواعي كه داراي آب كم و همچنين دير رس باشند براي نگهداري در سردخانه مناسب هستند.
مناسبترين دما جهت نگهداري پياز صفر درجه و رطوبت نسبي 65 تا 75 درصد ميباشد.
محل نگهداري بايد تاريك باشد.
* عوارض مربوط به نگهداري پياز
رشد جوانه انتهايي ريشه دو خطر مهم در مورد نگهداري پياز است. به وسيله تهويه شديد سالن نگهداري مي توان از تغيير رنگ محصول جلوگيري كرد.
* بيماري شايعي كه ممكن است در سردخانه روي پياز بوجود آيد Botrytis است كه ظهور آن نشانه بالا بودن رطوبت نسبي سردخانه و يا عدم تهويه مناسب ميباشد.
* قارچ آسپرژيلوس نيجرنيز سبب فساد پياز ميشود.
* براي پيشگيري ميتوان با تهويه مناسب و ايجاد رطوبت نسبي مناسب از اين بيماري جلوگيري نمود.
بيماري پوسيدگي گردن پياز
توسط قارچ بوتريتيس الّي (Botrytis alli) ايجاد ميشود كه گردن و نوك پياز نرم شده و تغيير رنگ مي دهد.
اگر چه آلودگي معمولاً در مزرعه اتفاق ميافتد با اين حال اگر محصول از زمان انتقال به سردخانه خشك نشده باشد فساد مربوط به پوسيدگي گردن در سردخانه تشديد خواهد شد.
سيبزميني
در هنگام نگهداري سيبزميني مهم ترين تغيير شيميايي كه بروز مي كند شيرين شدن آن است كه به 2 علت صورت ميگيرد:
1- شيرين شدن در اثر سرما كه براي جلوگيري از آن، محصول بايد در 10 درجه سانتيگراد يا بالاتر نگهداري شود.
2- شيرين شدن در اثر طولاني بودن مدت نگهداري
بعد از برداشت سيبزميني به مدت 2 تا 3 هفته در 10 تا 15 درجه با رطوبت نسبي بالا نگهداري ميشود تا آسيبها التيام يابد.
اگر در اين مدت لكههاي زرد روي سيبزميني ظاهر شود درجه حرارت را به 4 تا C˚5 پائين ميآورند.
نگهداري در انبار
نوع مصرف |
درجه حرارت |
سيب زميني |
4 تا 7 درجه سانتيگراد |
سيب زميني براي مصرف چيپس |
7 تا 12 درجه سانتيگراد (داراي قند كمتري خواهد بود) |
سيب زميني براي سرخ كردن و خشك كردن |
5 تا 8 درجه سانتيگراد |
به طور كلي درجه حرارت پائين از جوانه زدن و فساد جلوگيري كرده و ميزان تنفس را كاهش ميدهد. اما همانطور كه ذكر شد طعم سيبزميني شيرين خواهد شد.
در يك ماه اول نگهداري حدود 3 درصد از وزن سيبزميني كاسته خواهد شد و در ماههاي آخر (ماه 8 تا 10) ميزان كاهش وزن به 6 تا 8 درصد ميرسد.
* سيبزميني نبايد با ميوه، آجيل، تخممرغ يا فرآوردههاي لبني در يك سالن نگهداري شوند زيرا بوي پنير يا مواد شيميايي فرار را جذب مينمايد.
* سيبزميني در C˚3- بخ ميزند كه سبب سختي و سياهي آن ميشود.
سيبزمينيهايي كه در درجه حرارت بالاي 5+ درجه نگهداري شده اند بعد از 2 تا 3 ماه شروع به جوانه زدن ميكنند كه براي جلوگيري از جوانه زدن از مواد شيميايي استفاده ميشود:
1) Maleic hydrazid
از اين روش حفظ موقعي بايد استفاده نمود كه در نظر باشد سيبزميني را براي مدت طولاني نگهداري نمايند.
2) ايزو پروپيل – ان – كلرو فنيل كاربامات:
ISo Propyl – N – Chlorophenyl Carbamate
موثرترين ماده براي اين منظور ميباشد. اين ماده شيميايي را ميتوان در آي مورد مصرف براي شستن سيبزميني يا با پاشيدن به صورت گرد، يا پاشيدن به وسيله دستگاههاي تحت فشار مورد استفاده قرار داد.
* براي جلوگيري از جوانه زدن مي توان از اتمغر كنترل شده در 20% گاز گربنيك نيز استفاده نمود.
* روشنايي آفتاب و منابع ديگر نور شديد موجب ميگردد كه پوست سيبزميني سبز رنگ گردد، لذا براي نگهداري آن تاريكي لازم است.
كلم
كپك خاكستري كلم
توسط بوتريتيس سينرا ايجاد ميشود. بوتريتيس انگلي است كه به طور ويژه از زخم حاصل ميشود. بنابراين نشانه هاي آن معمولاً زمان برداشت ديده نميشوند.
مناطق قهوه اي رنگ در برگهاي خارجي ايجاد كرده و سپس سطح را شبيه پتو مي پوشانند. در مرحله آخر تخريب به وسيله بوتريتيس، پوسيدگي باكتريايي ثانويه ايجاد ميشود كه در نتيجه آن كلمها را براي حمل و نقل نامناسب ميكند.
راه كنترل:
* برداشت پيش از يخ بندان
* جدا كردن برگهاي صدمه ديده و خارجي
* ايجاد حداكثر رطوبت استاندارد در سردخانه
پوسيدگي باكتريايي
پوسيدگي باكتريايي كلم و ساير سبزيجات به وسيله اروينيا كارتووار و يا گونه
سود و موناس ايجاد مي شود.
در ابتدا نشانه ها به صورت مناطق خيس بر روي برگها به چشم مي خورند و موجب قهوه اي شدن آن مناطق ميشوند.
راه كنترل
* كاهش درجه حرارت انبار به صفر درجه سانتيگراد
* جلوگيري از صدمه ديدن بافتها در هنگام برداشت