چنار ( Platanus orientalis )
چنار درختی مرتفع و با رشد قابل ملاحظه ای است که در جنگل های غرب و شمال کشور به صورت پراکنده دیده می شود. در معابر عمومی شهر تهران گونه غالب و قدیمی شهر را تشکیل می دهند. گل های چنار به صورت توده های کپه ای شکل، به صورت منفرد و یا 2 تا 3 عددی با یک پایک از شاخه ها آویزان هستند.
میوه، فندقه ای است که در قاعده به وسیله کرک های زیادی پوشیده شده است. تعداد زیادی میوه در کنار همدیگر قرار دارند، به طوریکه به صورت یک مجموعه کروی خاردار در می آیند و شکل عمومی میوه را به صورت یک کروی خاردار و دارای پایک نشان می دهند، میوه ها در فصل تابستان می رسند و برای مدت های زیادی حتی پس از خزان برگ ها بر روی شاخه ها باقی می مانند؛ بطوریکه گاه تا دو سال میوه ها روی درخت دیده می شوند.
درختان چنار از سنین 5 – 7 سالگی به بعد به باردهی می رسند. بهترین موقع جمع آوری بذرها بعد از خزان کامل بگ ها است. در این حالت با چوب های بلندی به میوه ها ضربه می زنند که این امر باعث می شود میوه ها از پایک جدا شده و پایین بیفتند. پس از خارج کردن بذور می توان آنها را نگهداری نمود.
تکثیر چنار با استفاده از قلمه، خوابانیدن یا پاجوش های حاصله پس از قطع، امکان پذیر بوده و به ندرت ( مگر در طرح های تحقیقاتی ) از بذر برای تکثیر این درختان استفاده می شود.