لیلکی ( Gleditsia )
این درخت در منطقه جلگه ای شمال و در جنگل های مخروبه به طور فراوان دیده می شود. باتوجه به تحمل خوب این درخت در برابر باد و گردوغبار می توان ازآن در جنگل کاری ها و درخت کاری های حاشیه شهاها استفاده نمود. بذور و برگ های آن نیز مصرف خوراکی دامی دارد. تقریبا می توان از آن به عنوان جانشین اقاقیا در مناطق مرطوب شمال استفاده کرد. البته در این خصوص باید از گونه های بدون خار آن استفاده شود.
گل های خوشه ای و خوشبوی آن در بهار ظاهر شده و شدیدا مورد علاقه زنبورعسل است. این گل ها در اواخر تابستان و اوایل پاییز به میوه های کامل تبدیل می شوند. میوه ها دارای نیامی دراز، آویخته و تابخورده ای به طول 5 – 30 سانتیمتر هستند و میوه های نارس آن به رنگ سبز روشنی دارد که به مرور به قرمز و قهوه ای تیره تبدیل می شود. اطراف دانه ها را در داخل نیام قشری نرم و لزج احاطه کرده است که با رسیدن میوه خشک می شود. میوه ها حتی پس از خزان کامل برگ ها، روی درخت باقی می مانند که گاه مدت ها به صورت ناشکفته نیز هستند.
میوه ها را می توان در فصل پاییز، پس از خزان برگ ها جمع آوری کرده و بعد از خشک کردن ابتدایی و با بوجاری، بذرها از پوسته آنها جدا کرد. بذرها را می توان به صورت خشک نگهداری کرد. بذرها به تیمار خاصی احتیاج ندارند ولی خیساندن ابتدایی آنها در هنگام کاشت، کمک موثری در بهبود رویش آنها می کند.