بلوط ( Quercus spp )
تعدادی از گونه های این جنس در جنگل های شمال کشور وجود دارند که از جمله باارزشترین گونه های درختی این جنگل ها به شمار می روند. تعداد دیگری از گونه های بلوط توده های جنگلی غرب کشور را تشکیل می دهند. بطور کلی بیشتر بلوط ها درختانی بلند و با پوستی ضخیم و سخت هستند که به طور متوسط تا 200 سال عمر می کنند. بلوط ها درختانی یک پایه ولی گل های آنها تک جنسی هستند.
گل های ماده این درختان به صورت سنبله هایی با تعداد کمی گل مشاهده می شوند که بیشتر اوقات فقط به یک گل تقلیل پیدا می کنند. در بخش پایینی هر گل اجتماعی از فلس ها قرار دارند که مجموعه آنها به شکل یک پیاله می باشد. این گل ها در بهار پدیدار شده و میوه های آنها در اواخر تابستان و اوایل پاییز کامل می شوند.
میوه دهی درختان بلوط از حدود 10 – 25 سالگی ( در گونه های مختلف فرق می کند ) شروع می شود و هر 2 تا 5 سال یک بار مقدار بذردهی آنها افزایش می یابد. میوه، فندقه بزرگی با برون بر چرمی است که در درون پیاله ای فلسدار قرار دارد. این پیاله در واقع ناشی از رشد فلس های قسمت پایینی گل می باشد که شکل اختصاصی به میوه های این درختان می دهد. از این رو این میوه ها را بلور نیز می نامند. قسمت درون بر میوه خوراکی بوده و در گذشته ها از آرد آن در پخت نان استفاده می شده است ولی امروزه بیشتر به مصرف دام می رسد. میوه بلوط به شدت مورد علاقه انواع مختلفی از جوندگان و پرندگان و حتی علف خواران بوده و در بالای درخت یا در موقع افتادن بر روی زمین مورد تغذیه قرار می گیرد.
میوه ها به صورت انفرادی یا گروهی مشاهده می شوند. شکل خاص میوه، ابعاد میوه و پیاله، پایک دار بودن یا نبودن میوه ها، کمک بسیار خوبی در شناسایی انواع مختلف میوه درختان بلوط می کند. پس از چیدن میوه های درختان بلوط ( جمع آوری میوه های رسیده باید بسیار سریع انجام شود. در غیر این صورت جانوران مختلف به میوه ها زیان می رسانند.) از شاخه ها یا جمع آوری بذر های تازه افتاده از زمین، آنها را کمی خشک کرده سپس پیاله آنها را از بذر ها جدا می سازند. بذرها به خاطر مواد غذایی خود دوام زیادی ندارند، ولی از قوه نامیه خوبی برخوردارند. بذر ها را می توان در حالت خشک نگهداری نمود. البته بهترین وضعیت نگهداری بذرها در دما و رطوبت بسیار کم است که سبب دوام توانایی رویش آنها برای مدت طولانی تری می شود.
برای کاشت بذر، تیمار خاصی لازم نیست، فقط در زمان کاشت باید تدابیری اندیشیده شود تا بذرها توسط جوندگان خورده نشوند. در زیر تعدادی از گونه های درختی با ارزش جنگلی بلوط معرفی می شوند.