کلیستوکاکتوس C.leistocactus
زادگاه کلیستوکاکتوسها، پهنه های مرکزی، بولیوی خاوری، شمال آرژانتین، پاراگوئه و اروگوئه است . ساختار این گیاهان، ستونی شکل به رنگهای سبز روشن و سبز تیره و در ضخامتهای 5/2 تا5/6 سانتیمتر و بلندیهای گوناگون 50 تا 150 سانتیمتر دیده میشوند . پاره ای ضخیم و برخی ساقه هایی پخش شونده نازک و مدادی شکل دارند . بدنه دارای 8 تا 25 شکاف با شیار مشخص است . از ویژگیهای این جنس، خار یا تیغه های کوتاه و سوزنی شکل، متراکم با رنگهای سفید شفاف، قهوه ای و زرد رنگ بوده که روی ساقه ها را کاملاً می پوشانند . 8 تا 30 خار شعاعی به درازای 25/1 سانیمتر و 4 خار مرکزی که معمولاً بلند تر و قویتر هستند . ساقه نیز در نزدیک نقطه رشد باریک می شود باید دانست که در مناطق بومی بلندی این کاکتوس گاهی تا 3 متر هممی رسد و فصل گلدهی آن بهار و تابستان بوده و گلهایشان بیشتر لوله ای شکل و به رنگ های سرخ متمایل به صورتی، نارنجی و زرد می باشد .میوه آن کروی و کوچک که کمتر از 25/1 سانتیمتر قطر دارد . گلها در یک انتهای خود وزنه کوچکی دارندکه در گستره طبیعت، گرده افشانان زبان دارزی چون، پرنده معروف هامینگ برد (Humming Bird ) نوک و زبان خود را در جستوی شهد وارد آن می کند . کلیستوکاکتوسها هر اندازه بیشتر نور دریافت کنند، تیغه های درهم و متراکمتری پدید می آورند و احتمال، گلدهیشان نیز افزلیش می یابد . بیشتر این کاکتوسها در هنگام گلدهی از ارتفاع ریادی برخوردارند.
برخی از گردآورندگان کاکتوس در ایران، توانسته اند با نهادن کلیستوکاکتوسهای کوچک در آفتاب شدید به روند گلدخی آنها شتاب بیشتری بدهند .
کلیستوکاکتوسها به هوای تازه نیاز داشته و ساقه های پیر و تیره رنگ آنها حتماً باید از روی خاک جدا و در فصلهای بهار و تابستان بهتر ات با کودهای پتاس دار تقویت گردند . خاک مناسب برای این کاکتوسها، خاک مخلوط، غنی و زهکشی شده است . برای جابجایی و تعویض گلدان کلیستوکاکتوسها، بهار بهترین فصل میباشد . و پس از انجام این کار بهتر است که در هوای آزاد جای گیرند . این کاکتوسها، آفتاب پسند بوده و هر گاه تنها از یک سو، نور بگیرند و یا جایشان تاریک باشد، تنه زیبای آنها شفافیت خود را از دست داده، دارای پیچیدگی های نا خوشیند می گردند .
تکثیر کلیستوکاکتوسها با بذر انجام می گیرد . ولی با نگرش به پاجوشهای فراوانی که ممکن است در درازای سال پدید آید بهتر است تکثیر و ازدیاد با پا جوش ها یا قلمه ها انجام پذیرد . همچنین گلدانی که برای کلیستوکاکتوسها برگزیده می شود باید تا حد امکان کشیده و بلند و ژرفای آن نسبت به دیگر گلدانهای کاکتوسها بیشتر باشد ولی درباره کاکتوسهای گرد مانند فروکاکتوسها و اکینوکاکتوسها، گلدانهای مسطح برتری خواهند داشت. کلیستوکاکتوسها در سرمای تا چند درجه سانتیگراد زیر صفر تاب می آورند و قادر به زندگی می باشند ولی باید توجه داشت محیط رشدشان خشک باشد.
گونه های نامی کلیستوکاکتوس در زیر آمده است.
C.angosturensis, C.ayopayanus, C.baumannii, C.chacoanus, C.clavicaulis, C.crassicaulis, C.flavispinus, C.hildewinterae, C.hyalacanthus, C.morawetzianus, C.parviforus, Cstrausii, C.tarijensis, C.vallegrandensis, C.virdiflrus.