- دانهبندی یکنواخت میباشد.
- قابل تراکم نخواهد بود.
- ساییده و خورده نخواهد شد.
- جاذبالرطوبت هم نیست.
روش کار:
- تعیین رطوبت یک مزور. وزن مزور یا مدرج (W c)
- مقداری شن استاندارد را در داخل مزور پر میکنیم. ( ( sand W c
- وزن شن اولیه W( sand) = W(sand) – W c
- حجم مزور را تعیین میکنیم . V t ) )
- وزن مخصوص ظاهری شن:
6- با اُگر یک نمونه از محیط کشت تهیه میکنیم.
6-1- وزن ظرف خالی P1
6-2- وزن نمونه تهیه شده با ظرف P2
6-3- بعد از 24 ساعت و دمای 105 درجه
6-4- وزن نمونه خشک شده با ظرف P3
7- مقداری از شن توزین شده را در داخل حفره ایجاد شده میریزیم.
8- شن باقی مانده با ظرف را حساب میکنیم:
9- حجم شن باقیمانده را حساب میکنیم:
10- حجم شن مصرفی :
11- وزن مخصوص ظاهری خاک:
به روش ایجاد بادکنک:
سیلندر اصلی مدرج و حاوی آب میباشد و در ته سیستم دارای بادکنکی میباشد که این باد کنک در داخل حفره قرار میگیرد و آب را از داخل سیلندر آزاد کرده تا بادکنک پر از آب شده
و بهطور کامل حفره ایجاد شده را احاطه کند و ما در نهایت حجم آب داخل سیلندر را خوانده و حجم خاک را بهراحتی میتوانیم بهدست آوریم.
با تهیه نمونه دست نخورده (پارافین):
نکته: به نمونهای که ساختمان آن به هم نخورده نمونه دست نخورده میگویند.
نکته: قانون ارشمیدوس بیان میکند اختلاف وزن جسم غوطهور در آب با حجم آن برابر است.
روش کار:
- تهیه نمونه دست نخورده (کلوخ P1 )
- نمونه تهیه شده را با نخ میبندیم و P2 وزن نخ میباشد که اگر وزن آن ناچیز باشد میتوان آن را محاسبه نکرد.
- مقداری پارافین را گرم میکنیم و نمونه را پارافین اندود میکنیم.
نکته: اگر پارافین خیلی داغ باشد و ما بیش از حد نمونه را در آن نگهداری کنیم باعث خواهد شد که مقداری از پارافین به داخل خلل و فرج نفوذ کرده و باعث تغییر در حجم داخلی بشود.
- وزن نمونه پارافین اندود شده P3 خواهد بود.
- وزن پارافین مصرفی : ? P3 – P1=
- با توجه به اینکه (As par = 0/83) حجم پارافین مصرفی را بهدست میآوریم.
- یک مزور مدرج برداشته و تا حجم مشخصی به آن آب مییزیم تا ارتفاع(h1 ).
- نمونه پارافین اندود را در داخل آب مزور غوطهور میکنیم و ارتفاع آب را یادداشت میکنیم (h2) .
- حجم نمونه پارافین اندود از طریق ( h2 – h1 ) تعیین میگردد.
- حجم نمونه دست نخورده از تفاضل اعداد ردیف 8 و 5 بهدست خواهد آمد.
- وزن مخصوص ظاهری نمونه:
تعیین وزن مخصوص ظاهری
مقدمه
برای بیان وزن مخصوص خاک دو اصطلاح بهکار برده میشود. یکی وزن مخصوص حقیقی که در واقع وزن ذرات جامد خاک است و دیگری وزن مخصوص ظاهری و یا وزن مخصوص خاک در حالت طبیعی و همراه با خلل و فرج.
وزن مخصوص ظاهری خاک
وزن مخصوص ظاهری عبارت از وزن واحد حجم خاک خشک شده در کوره الکتریکی است و واحد آن معمول" بر حسب گرم بر سانتیمتر مکعب بیان میشود. برای تهیه نمونه خاک جهت
اندازهگیری وزن مخصوص ظاهری از استوانههای مخصوصی استفاده میشود. در نمونهبرداری باید سعی شود که ساختمان خاک از بین نرود زیرا هرگونه تغییر ساختمان در میزان خلل و فرج و در نتیجه در چگالی خاک تأ ثیر میگذارد.
برای بدست آوردن نتیجه صحیح و قابل اعتماد تهیه 4 یا تعداد بیشتری نمونه از هر افق خاک ضروری میباشد. استوانههای حاوی نمونه را برای خشککردن و توزین به آزمایشگاه حمل نموده و محاسبات براساس رابطه زیر محاسبه میگردد:
وزن مخصوص خاکهای ریز بافت در حدود 1 تا 3/1 گرم در سانتیمتر مکعب و وزن مخصوص خاکهای درشت بافت بین 3/1 الی 8/1 گرم در سانتیمتر مکعب متغییر است. دلیل کمتر بودن
وزن مخصوص خاکهای ریز بافت وجود خاکدانههای بیشتر و در نتیجه فضای بیشتر در خاک میباشد. تذکر این نکته که خاکهای ریز بافت بهعلت وجود خلل و فرج زیاد دارای وزن
مخصوص ظاهری کمتری میباشند، در صورتی صحیح و قابل تعمیم است که شرایط تشکیل خاکدانها بهطور یکنواخت فراهم باشد. بهعنوان مثال وزن مخصوص نمونههای خاک لایه
شخم را میتوان فقط بایکدیگر مقایسه کرد و مقایسه آنها با نمونههای سایر افقها جایز نمیباشد. از طرفی خاکهایی که محتوای رس آنها بسیار زیاد است اکثر آب قابل استفاده گیاه
را در برندارند زیرا که قسمت اعظم این آب در خلل و فرج خاک ذخیره میگردند. وزن مخصوص خاکهای آلی یا هیستوسول در مقایسه با خاکهای معدنی خیلی کم است. تغییرات وزن
مخصوص این خاکها زیاد بوده. به نوع و ماهیت مواد آلی و مقدار آب موجود در هنگام نمونهبرداری بستگی داشته و معمولا" بین 1/0 تا6/0 گرم در سانتیمتر مکعب متغییر است.
اهداف آزمایش:
مقایسه روشهای مختلف بهدست آوردن وزن مخصوص ظاهری
- روش تهیه سیلندر
- روش ایجاد حفره یا شن استاندارد
- به روش ایجاد بادکنک
- با تهیه نمونه دست نخورده (پارافین) و معرفی مناسبترین روش اندازهگیری.